Monday 22 April 2013

Hal-hal pilihan raya

Sekarang ni sibuk betul pasal pilihan raya. Buka TV sembang pilihan raya, buka FB dengan Twitter  sembang pilihan raya, buka peti surat pun dapat kertas-kertas propaganda pilihan raya. Biasanya kertas warna birulah yang gua dapat. Tak ada pula gua dapat kertas warna hijau.

Tapi iyalah, dah memang musim pilihan raya sah-sah orang bersembang pasal pilihan raya. Kalau musim durian barulah sembang pasal durian. Barulah pasang lagu Os kuat-kuat.

Cakap pasal pilihan raya ni, gua rasa sejak sekolah lagi gua dah didedahkan dengan hal-hal undi mengundi ni. Masa gua sekolah dulu nak pilih ketua tingkatan pun kena undi. Demokrasi la katakan. Biasanya akan ada seorang pencalon yang calonkan nama siapa dia rasa yang layak jadi ketua. Kemudian kalau ada yang tak berkenan, orang tu calonkan pula orang lain. Bila satu kelas dah setuju tutup pencalonan, barulah mula mengundi. Masa mengundi ni calon-calon tadi kena keluar kelas. Iyalah, kena jaga hati calon juga. Buatnya tak ada orang langsung undi mamat calon tu, tak ke sedih dia nanti.

Tapi pilihan raya ketua tingkatan ni pun ada tipu juga. Seingat gua masa tingkatan empat, budak-budak kelas gua komplot nak lantik si Bule jadi ketua tingkatan. Sebaik calonkan Bule, terus usulkan pencalonan ditutup. Tak bagi peluang orang lain nak mencalon. Bule menang tanpa bertanding. Tapi setiap benda tak jujur ada balasannya. Bule jadi ketua tingkatan setengah tahun saja. Lepas tu kena guling dengan Alif Huazam. Gua pun tak tau kenapa kena guling. Masuk-masuk kelas gua tengok nama Alif Huazam dah naik ke bahagian ketua tingkatan dekat notice board. Bule la satu-satunya ketua tingkatan yang pernah digulingkan dalam sejarah.

Masa gua tingkatan lima, masa inilah demokrasi berkembang mekar di sekolah gua. Buat pertama kali pilihan raya satu sekolah dibuat untuk pilih ahli-ahli Majlis Perwakilan Pelajar. Untuk wakil tingkatan gua, Oni bertanding lawan Mag. Oni budak brass band. Budak-budak band ni biasanya jadi bahan kutukan budak lain. Mag pula pailang. Skinhead lagi.

Gua tak ingat apa manifesto dia orang. Ada gua tanya Oni baru-baru ni. Dia cakap masa tu strategi dia memancing undi geng-geng terbuang. Dia kempen dekat budak-budak band, budak-budak skema dan juga budak-budak surau. Mag gua tak ingat. Mungkin guna kekerasan dan pengaruh dia. Tapi yang gua pasti masing-masing tak ada mencarut-carut macam politik sekarang.

Selesai kiraan undi, Mag dapat hampir seribu undian. Oni pula tak sampai seratus. Tapi memang tak logik la. Budak sekolah gua pun baru lima ratus lebih orang. Mana datang Mag boleh dapat dekat seribu undi. Disebabkan kejadian ini, kemenangan Mag dibatalkan. Oni dilantik jadi wakil tingkatan gua.

Nampak sangat politik ni bahaya. Kecik-kecik lagi dah nak menipu. 

Wednesday 17 April 2013

Nasihat untuk kawan

Semalam gua ada chatting dengan seorang kawan lama. Masa dia tegur gua dekat chat tu gua rasa macam gembira pula. Nak harap gua tegur memang tak ada. Bukan sebab gua sombong tapi gua rasa bersalah sebab lama gila gua tak contact dia. Gua takut dia kecil hati.

Masa bersembang tu gua dapat tau yang kawan gua ni ada masalah. Dan ditakdirkan masalah dia tak jauh beza dengan masalah yang pernah gua  alami. Gua memang boleh bayangkan apa perasaan dia - rasa stress, rasa serba salah.

Gua nasihatkan kawan gua lebih kurang berdasarkan apa yang pernah gua lalui. Buat kawan gua tu, gua memang faham apa yang lu lalui. Gua tau satu hari nanti masalah lu ni akan setel juga. Tak besar mana sebenarnya, cuma jangan biar terlalu lama. Yang penting lu tak boleh berhenti berharap. Fikir positif dan elakkan stress. Tak payah nak fikir dalam-dalam dan jauh-jauh sangat. Buat semak otak saja. 

Tuhan dah atur macam tu. Kalau orang lain boleh berjaya, gua yakin lu pun boleh berjaya. Tak ada masalah punya. Kita hidup sekali saja. Mungkin hari ini kita terpaksa melalui kesakitan, tapi sekurang-kurangnya kita tak akan menyesal di masa hadapan.

Gua doakan yang terbaik untuk diri lu, hidup lu dan kegembiraan lu.