Saturday 28 April 2012

Muda remaja

Pagi ini, bangun dari tidur gua rasa lain macam punya bertenaga. Biasanya lima enam kali pusing kiri kanan baru gua bangun dari katil. Tapi pagi ini, sebaik jam gua berbunyi pukul 6.15 terus gua bingkas. 

Gua terus pergi bilik air basuh muka. Dekat cermin gua tengok garis-garis halus bawah mata gua dah hilang. Pelik betul. Gua capai pula cermin mata gua. Mungkin sebab tak pakai cermin mata, itu yang gua tak nampak garis-garis halus di muka gua. Sebaik gua pakai cermin mata, terus pandangan gua jadi kabur. Gua tanggalkan semula. Jelas pula pandangan gua. Lagi gua pelik. Macam mana gua boleh tak rabun pula?

Gua perhati pula badan gua. Pergh..lain macam dia punya tegap. Dah macam badan orang hari-hari pergi kebun. Lengan gua bukan main keras. Siap dengan urat-urat tersembul lagi. Perut pula rata macam papan. Tak ada lagi lemak keliling pinggang. Otot usah cakaplah. Memang cantik punya berlekuk-lekuk.

Tapi gua masih lagi hairan. Bukan gua tak bersyukur, tapi gua tertanya-tanya macam mana badan gua boleh jadi macam ini. Lama gua termenung dalam bilik air memikirkan apa punca semua ini. Gua fikir lagi. Dan fikir lagi.

Oh ya, baru gua teringat. Hari ini hari jadi gua. Dan gua sebenarnya ada penyakit yang sama macam si Benjamin Button tu. Penuaan gua terbalik tak macam manusia biasa-biasa. Bila makin berusia gua sebenarnya jadi semakin muda. Jadi tak hairanlah badan gua makin muda remaja. Lapang betul hati gua. 

1 comment:

  1. bos jangan lupa temujanji kitabhari nih.hey ho!lets go.

    ReplyDelete